Ingezonden door Eefje van der Harst, foto Els Barnas:

DIOK wint Plate finale na heroïsche comeback (60-46)

DIOK won afgelopen weekend na verlenging de Plate finale met 60-46 van RC Waterland, nadat het op heroïsche wijze was terug gekomen van een 36-12 achterstand. In de reguliere speeltijd kwam DIOK met nog 3 minuten te spelen op 39-36 voorsprong en een stunt leek in de maak. Waterland schoot in de slotseconden de gelijkmaker binnen en dus gingen de teams 2x 10 minuten de verlenging in. Daarin toonde DIOK zich oppermachtig, waarna het met 60-46 alsnog de overwinning naar zich toe trok. Een onwaarschijnlijke prestatie die het karakter van het team toont.

In de eerste helft leek DIOK stijf te staan van de spanning; het team stond alleen maar achteruit te verdedigen en gaf Waterland alle ruimte om op snelheid door de lijn te breken. Waterland maakte daar gretig gebruik van en liep in no-time uit naar 5-24. Al na een half uur zag coach Versteijnen geen andere optie dan twee wissels in te brengen om het tij te keren. Hijzelf en Ruben Niggebrugge kwamen in het veld en zij brachten wat extra gif in het spel van DIOK. Toch konden ook zij niet voorkomen dat Waterland direct na rust nog verder uit liep. Het werd 5-31 en een afslachting leek nabij. Leon Koenen soleerde naar een mooie try en bracht de marge terug tot 12-31. Maar prompt stond DIOK weer te slapen en zag het Waterland in de tegenstoot alweer de 12-36 drukken.

Bij een 12-36 stand en met iets meer dan 20 minuten op de klok begon DIOK aan een onwaarschijnlijke inhaalrace. Titus Klumper scoorde voor DIOK en met de conversie erbij werd het 19-36. Waterland had ineens moeite met het agressieve en fysieke spel van DIOK in de rucks en werd gedwongen een aantal keer aan de noodrem te trekken. De scheidsrechter had hier na een serie overtredingen genoeg van en dus stuurde hij een Waterland-speler met geel naar de kant. DIOK profiteerde meteen van de man-meer-situatie en Bas Leupen bracht de achterstand terug tot 24-36. Zou het nog kunnen? Vijf minuten later was het invaller Ruben Niggebrugge die met een prachtige offload Ross Bennie Coulson in stelling bracht. De conversie vanaf de zijlijn bracht de achterstand terug tot 31-36. DIOK begon aan een laatste wanhoopsoffensief en weer was het wing Titus Klumper die kon scoren: 36-36. De conversie was te moeilijk, maar niet veel later kreeg DIOK een nieuwe kans om te scoren. Op 30 meter van de palen mocht Freek de Romijn aanleggen voor een penalty: 39-36. De laatste minuut ging in en DIOK probeerde de wedstrijd dood te spelen. Maar vanuit een turnover bal stormde Waterland nog eenmaal op DIOK’s tryline af. DIOK hield stand, maar vraag niet hoe. RC Waterland kon daarna een serie penalty’s op 5m van de tryline niet omzetten in een try, en dus koos het in de slotseconden alsnog voor een schot op de palen. Het werd 39-39 en dus moesten de teams de 2×10 minuten verlenging in.

In de openingsfase van de verlenging stond Waterland meteen onder druk in haar eigen 22m; er zat niets anders op dan de bal weg te kicken. Thom de Ruyter ontving de hoge kick en met een solo langs de zijlijn kon hij ongehinderd tot aan de palen komen. Ruben Niggebrugge was twee minuten later ook niet te stoppen en met de conversies van Freek de Romijn daarbij opgeteld stond DIOK zo op 53-39. Het verzet van Waterland was gebroken en dus ging DIOK nog even door. In de tweede helft van de verlenging kon winger Nick Gordijn de beslissende try drukken en ook de conversie was weer raak: 60-39 Uit de laatste actie kon ook RC Waterland nog eenmaal scoren, maar meer dan een schrale troost was dit niet.

Zo eindigde de finalewedstrijd in 60-46; een onwaarschijnlijke uitslag voor een ongekend spectaculaire wedstrijd. De opluchting, blijdschap en voldoening bij de spelers waren na afloop groot. DIOK mag trots zijn dat het zich uit geslagen positie heeft weten terug te vechten en dat is precies waar de club voor staat: Doorzetten Is Onze Kracht!