Zelfs coach Alex Chang van rugbyclub The Dukes is rustig na afloop van de verloren finale tegen Hilversum (29-10). Dat wil heel wat zeggen. Z’n kokende driftbuien worden alom gevreesd. Het gelaat van de Australiër straalt zelfs een zekere vorm van berusting uit. Zoiets als: hier kan ik wel mee leven. Dat is ook zo, blijkt later: “We zijn simpelweg outplayed. Het heeft geen zin om te huilen. Ze waren de sterkste. Punt uit.”
Een strakke analyse. In de tachtig minuten rugby mocht The Dukes immers geen moment aanspraak maken op meer. Vanaf minuut één bleven de Hilversummers komen, om vervolgens niet meer weg te gaan. Gevolg: twee try’s en daarmee een 14-0 achterstand na twintig minuten. Na de rode kaart van Bart Viguurs en nóg een vijfpunter was het helemaal over en sluiten voor de Bosschenaren.
Wat betreft het behalen van de titel althans, want in de tweede helft hield de ploeg nog wel de eer hoog. De 24-0 ruststand (dezelfde als vorig jaar tijdens de eindstrijd tegen ’t Gooi ) werd nog ‘teruggebracht’ tot een respectabele 29-10. Dit had de ploeg vooral te danken aan Joost Dooijenburgh, die sterk inviel en de enige Bossche try drukte. Bob Motazed, die na het wegvallen van Viguurs als full back ging spelen, kickte de overige punten binnen.
“Na rust is Hilversum nog amper op onze helft geweest”, had ook Chang het veranderde wedstrijdbeeld gezien. “Tja… één keer en toen maakten ze meteen een try. Dat is het verhaal van deze finale. Hilversum is geen flashy team, maar wel enorm effectief. “
Zodoende gaat (na de winst in 2008) voor de tweede maal op rij het kampioenschap aan de neus van The Dukes voorbij. “Toch kunnen we trots zijn dat we hier weer hebben gestaan”, vond Chang. “Hilversum heeft op dit moment dan wel het beste team, maar zulke statistieken kunnen zij niet eens overleggen. Ik vind dan ook dat wij als team veel meer waarde voor het Nederlandse rugby hebben. Bij ons kan iedere speler moeiteloos mee met het Nederlands team. Bij Hilversum mag de helft dat niet eens (omdat ze de Nederlandse nationaliteit niet bezitten, red.).”
Om diezelfde reden denkt Chang ook dat de prestaties van zijn mannen een prominenter plaats in het ‘collectief’ geheugen gaat innemen. “Over twintig jaar is niemand van ons dit vergeten. Die spelers van Hilversum weten dan al niet eens meer, dat ze ooit een titel in Nederland hebben gewonnen.”
Volgend seizoen staat Chang opnieuw aan het roer bij The Dukes. Het zou zo maar z’n laatste kunnen zijn. “Maar als ik ook na komend jaar nog voldoende uitdagingen zie, is de kans groot dat ik er nog een paar jaar aan vastplak”, stelde de coach, die in dat geval aan stilaan aan zijn eigen ‘legende’ kan werken. “Nou ja, dat is meer iets voor spelers. Maar laat ik het dan zo zeggen: ik hoop in ieder geval dat ze me nooit vergeten hier.
Bron: Brabants Dagblad 29 maart 2010
en weer een tweet naar @rugbynieuws, tnx!