Gymnastiek, karate, basketbal, zwemmen, voetbal en atletiek –Vox-reporter Linda van der Pol heeft alle sporten in haar thuisstad al gedaan. Nu ze aan de RU studeert gaat ze verder: voor Vox is ze op zoek naar meer exotisme. Ze neemt een kijkje bij tien verenigingen. Deze week: rugby.

Een voetbalshirtje? Linda begrijpt het nog niet helemaal… Foto: Erik van ‘t Hullenaar.

Ja hoor: op weg naar het sportcentrum, op de Sint Annastraat, vliegt mijn fietsketting eraf. Die vertraging komt eigenlijk wel goed uit. Rugby? Ter lering ende vermaeck dit filmpje gekeken, nu een beetje bang. Ruim een kwartier te laat sta ik warm te draaien – vraag me nog even af of ik op het goede veld sta. Gezellige meiden wel; ze zijn dan ook Sportteam van het jaar.

Ik stap in bij een spel dat Kick and chase genoemd wordt, maar van trainer Jacob Steyn moet ik eerst mijn schoenen uitdoen. ‘Dat doen we altijd als het lekker weer is, want het is goed om op blote voeten te lopen.’ Klinkt als mijn vroegere atletiektrainer. Prima, dat kunstgras loopt wel lekker. Oké, daar gaan we. Twee teams, elk zo’n zeven spelers, twee goals. Rugbybal wegtrappen met de voet  in de hoop dat een teamgenoot hem vangt. Zo niet: eropaf! De dames dragen geen hesjes, dus de eerste minuten zijn verwarrend. Naar wie moet die bal, welke kant moet ik op? Na wat hoofden ingeprent te hebben kan ik voorzichtig meedoen met gooien, vangen en trappen. Opluchting: er wordt niet gebeukt. Niet echt.

En ook de rest van de training blijft praktisch non-contact. Er doen vanavond meer meisjes mee die nooit eerder op een rugbyveld stonden en er is bovendien geen tijd om ons voor écht wilde spelletjes klaar te maken. Jacob: ‘Daarvoor moeten er heel veel spieren losgemaakt worden. Schouders, armen… Een heel lange warming-up.’ Dus volgen er gooi- en positieoefeningen. Tackles spelen we na door de balbezitter aan te tikken met twee handen tegelijk. ‘Want om iemand neer te halen moet je haar met minstens twee handen vastgrijpen’, vertelt speelster Alba (of Jannie, Anne of… rugbywedstrijden worden gespeeld met vijftien tegen vijftien, onthou al die namen maar eens).

In de buurt van een touchdown kom ik bij lange na niet – maar overgooien en tikken lukt aardig, geloof ik. Dus begint het aan het einde van de training te kriebelen. ‘Tot volgende week dan, hè’, zeggen de meiden. Vooruit, ik geef me op voor de Jonghe Honden Training. Stiekem benieuwd naar het echte werk.

NSRV Obelix traint op dinsdag- en donderdagavond op het rugbyveld van het USC. Zowel de dames als heren spelen competitie. De ‘Jonghe Honden Cursus’, voor nieuw talent, is net begonnen. Meer informatie?  http://obelix.ruhosting.nl en https://www.facebook.com/jonghehondencursus.

via Linda sport (8): non-contact bij rugby | Vox magazine.

Advertentie