Wedstrijdverslag Dragons-Big Bulls
10 – 47Kent u dat gevoel van de perfecte zondag ? Ontwaken door het zuivere gezang van je met de jaren steeds
begeerlijker wordende lief, de geur van verse broodjes uit de oven en gebakken eieren met spek. Een vroege
ochtendwandeling met het ideale gezin en de hond door het Nijrees bos en vervolgens voor de lunch heerlijk
huisgemaakte tomaten-groentensoep. De dag kon alleen maar beter worden met de eerste wedstrijd van het jaar 2012 in Hengelo.
Het zou een gedenkwaardige wedstrijd worden.Vervuld van warme en positieve gevoelens vertrok uw reporter dan ook vol goede moed naar Hengelo. Dit keer goed opgelet en de juiste afslag genomen, zodat ruim bijtijds het veld werd bereikt. Het bekende groepje oud spelers had ook Hengelo weer weten te vinden, net als de geblesseerde aanvoerder. Ook een delegatie van de Oldenzaalse Harlequino’s was gekomen voor een mooi potje rugby, net als een paar geliefden van de spelers. Ondanks de vele blessures en andere redenen voor afwezigheid stond er een goed team op het veld. De scrum moest echter op een aantal plekken worden gewijzigd en was wat aan de lichte kant. Belangrijker nog was het feit dat The Bulls 15 spelers hadden, terwijl de geachte tegenstander niet meer dan 13 man in het veld konden brengen. Vanwege de sportieve aspiraties om de play offs te halen met de 2e plaats in de competitie werd het verzoek om een speler uit te wisselen beleefd, doch beslist door de Bulls geweigerd. Indien de score te veel op zou lopen, dan zou in de 2e helft het verzoek opnieuw bekeken worden. Dat dit de belangrijkste tactische beslissing van die middag zou worden, kon op dat moment nog niet worden bevroed.
Klokke 14.00 uur ging de wedstrijd van start. En niet geheel tegen de gewoonte in stonden de Bulls direct onder druk. Wat niet werd verwacht, was het feit dat die duvelse Draken binnen 5 minuten wisten te scoren. Gelukkig had de kicker van Hengelo geen gelukkige voet, waardoor het bij 5 punten bleef. Ondanks deze vroege tegenslag bleven de supporters rustig. Dit werd gezien als de klassieke start van de Bulls. Even wakker schudden zoals dat heet. Helaas bleken de kerstkransjes, oliebollen, appelflappen en de champagne een zwaardere impact te hebben gehad dan verwacht. Het kan natuurlijk ook zijn dat de Bulls nog steeds vervuld waren van de kerstgevoelens van vrede op aard, want zoals langs de kant werd opgemerkt werd er niet getackeld, maar alleen geknuffeld. Ook de scrum werd zonder al te veel moeite door het in aantallen gehandicapte Hengelo weggezet. De eigen line out werd, mede door de goede wisselwerking tussen Teddy en Pascal, meestal gewonnen, net als een deel van de door Hengelo ingeworpen ballen. Ook pech speelde een belangrijke rol. Waar een wedstrijd eerder Nick met een kickje en een fortuinlijke stuit in Enschede kon scoren, werd hij nu verschalkt door een speler van Hengelo op de tryline. Het duurde dan ook tot het einde van de eerste helft voordat de Bulls langzij konden komen. Dankzij de nieuwe kicking Tee en de fluwelen voet van Jelmer werd de eerste helft afgesloten met een 5 -7 voorsprong.
De start van de tweede helft was veel belovend. The Bulls kwamen goed uit de startblokken, maar het was toch Hengelo die weer wist te scoren. Zoals altijd was de nr. 8 met de veelzeggende naam Moes de drijvende kracht van de Hengelosche aanval. Je zou denken dat zijn naam een uitnodiging was voor snoeiharde tackles, maar in de meeste gevallen liepen de Bulls achter hem aan als waren zij Martine Bijl in een reclame van Hak (Een inside grapje voor de ouderen onder ons. De jongeren zoeken de appelmoes reclame maar op, op Youtube).
Gelukkig wisten de Bulls zo nu en dan een goede aanval te plaatsen op basis van de snelheid in de lijn. Dit leidde tot een voorsprong die verder werd vergroot door the kicks van Jelmer. Helaas werd het kickende voorbeeld van Jelmer niet helemaal (ook door hemzelf) begrepen. Te pas en te onpas vlogen de ballen door de lucht. Ook in het geval dat de lijn een gouden kans had om het uit te spelen. De oud gediende Bullers langs de kant noemde dit type spel een “ M. Buistje” doen. Uw reporter heeft echter niet de kennis of bevoegdheid om deze kwalificatie te bevestigen of te ontkennen. Hij rapporteert slechts objectief.Het spel, de moeite om te scoren en de terechte arrogantie van de tegenstander begon the Bulls op te spelen. Men begon weer op luide toon onderling van gedachte te wisselen en hier en daar werd een tegenstander “ liefdevol” aangeraakt. Dit leidde ertoe, dat het volledige team meerdere waarschuwingen kreeg en uiteindelijk Wouter met geel naar de kant moest.
Of dit terecht was valt te bezien, uw reporter heeft dat niet kunnen waarnemen, want de Ref zag dingen die voor de rest van de aanwezigen verborgen bleef. Deze haast occulte gave is, net als bij Derek Ogilvy, niet iedereen gegeven. Over de twee linesmen die samen met de Ref het arbitrale trio vormden is verder niets dan lof te melden. Immers als je de supporters van de tegenstander je complimenteren over je eerlijkheid, dan doe je het goed. Het moet daarbij gezegd worden dat een van de linesmen de stiekeme droom heeft om de eerder genoemde Marinus B op te volgen als potentiële Ereklasse fluiter. Hij deed dus extra zijn best.
Al met al werd de wedstrijd winnend afgesloten, mede doordat de conditie en het gebrek aan 2 spelers de Dragons begon op te breken. De wedstrijd is door individuele snelheid en klasse van spelers gewonnen, maar met een volle bak bij Hengelo valt te bezien of dit ook het geval zou zijn geweest. Het warme gevoel waarmee uw reporter de dag was begonnen, was verdwenen, maar het resultaat staat. Volgende week beter. The Bulls hebben gewonnen, maar The Dragons waren de (morele) winnaars.Uw reporter
Dragons – Big Bulls
11 woensdag jan 2012
Posted in Uncategorized
via rcbigbulls.nl
Rugby Nieuws 