RCDELFT2 vs RSRC2

Written by obbe

Sunday, 30 January 2011

De vorige wedstrijd  was een nogal losse, waarbij RSRC 2 langzaam sterker werd door aanvulling uit het eerste.  Moeilijk bespeel baar met jongens die nog niet zo goed waren en ervaren spelers van de Old Bears. Een scheidsrechter die nog niet eerder had gefloten en een dol en dwaas Delft 2 dat met grote cijfers wist te winnen. Via internet gezien dat we vandaag 17 man zouden hebben en dat was toch wat teleurstellend.  Sinds de invoering wie traint op donderdag speelt op zondag lijkt de groep kleiner te worden.  Het  is toch noch steeds zo, dat als je er bent je in ieder geval 40 minuten speelt.  Michiel een kleine blessure aan de knie en of Sef zijn Taekwondo blessure al kwijt is, is mij onbekend. Om 10.00 gaat de wekker en ik schiet wakker,  slof ik langs de weegschaal de douche in. De shampoo die ik dadelijk na de wedstrijd weer zal gebruiken schuimt in mijn haar. Fris huppel ik weer langs de weegschaal, kleed mij aan, pak mijn tas in en bak mijn zondag eitje. Bij mijn kids op de bank eet ik mijn eitje en zie dat ik nog wel even heb voordat ik naar de club moet. Even internet  kijken of het doorgaat, ach dat kan dadelijk ook wel want de mannen van het 2de zijn niet bang voor een beetje kou. Ik leun achterover en sluit de oogjes nog even met op de achtergrond een kinderprogramma. Rotterdam staat met 15 man in het rood op het veld van RC Delft om geslacht te worden. De eerste rij van Delft zonder Michiel toont geen enkele tekortkoming.  De 2de rij staat als een echte diesel te huppelen voor een eerste scrum of line out. De 3de rij staat met hun muilkorf voor en kettingen vast te wachten op het startschot van Ref Hans vd Vliet. Zelf mag ik weer scrum half spelen en elke bal naar Kees gooien die wat koud de top centers Guscot en Carling ofwel Stef en Sef naast zich heeft staan.  Geheel in style staan de back three klaar om elke bal te counteren. De eerste bal komt en voordat RSRC u kan zeggen ligt de bal onder hun palen. Zoveel inzet, zoveel fysiek geweld en techniek samen in een team kan het nog mooier worden. Een geweldige ref liet het spel gaan en scores van Delft volgde elkaar snel op. Het publiek gilde hup Delft 2 Olé Ole’scoor er nog maar een. De goudenschoen gaat naar Herman geen conversie gemist en te benoemen waard een drop goal van de scrum half. Ik schrik wakker van mijn telefoon, check de website en de wedstrijd gaat niet door. Het had zo mooi kunnen zijn. Gefrustreerd ruim ik mijn tas weer op, zak onderuit op de bank en maak een zondag rugby arme dag. Heren het was mij een eer geweest met jullie te strijden.